اگر
چاق هستید، از بین رفتن اشتها فرصت خوبی برای کاهش وزنتان است. اما اگر بی
اشتهایی به جای چند روز، چند هفته طول بکشد و باعث لاغری بیش از حد و آب
رفتن شما شود، این بی اشتهایی علت خاصی دارد. تقریباً تمام عفونت ها می توانند باعث بی اشتهایی شوند؛ مثلاً ویروس سرماخوردگی یا آنفلوآنزا
ممکن است عامل آن باشد. یا علل جدی تر مثل سل، کم کاری غده تیروئید، بیماری های قلبی ، ریوی یا ناراحتی های کبدی ممکن است باعث بی اشتهایی شوند.

متأسفانه یکی از شایع ترین علائم اخطاردهنده ی اولیه ی سرطان 
بی اشتهایی است که معمولاً با تغییر در حساسیت به مزه ها همراه است. بی
اشتهایی مقاومت بدن در برابر خوردن هر چیزی است که به فرآیند بهبود کمک می
کند. با این همه، فقط بیماری علت کاهش اشتها نیست. گاهی چیزی که به دلیل
خاصی خورده اید، مثل یک دارو می تواند عامل آن باشد.آنتی بیوتیک هایی مثل اریترومایسین، جوانه های چشایی را غیرفعال کرده و باعث کندی حرکت غذا در روده شده و احساس پُری و سیری بعد از خوردن غذا را طولانی می کند.کمبودهای تغذیه ای می توانند اشتهای طبیعی را تضعیف کنند. مخصوصاً اشخاص مسن ممکن است گرفتار کمبود روی در رژیم غذایی باشند که می تواند جوانه های چشایی را از بین ببرد.

اگر اخیراً یک برنامه
ورزشی را شروع کرده اید، ممکن است دچار بی اشتهایی شوید تا بدن خود را با
نیازهای جدید تطبیق دهد. به طور کلی، سلامت روانی نقش مهمی در اشتهای شما
دارد. تنش های روانی طولانی مدت می تواند شما را به پُرخوری بکشاند. ولی
فشارهای روانی کوتاه مدت معمولاً اشتها را از بین می برند. افسردگی نیز در
برخی افراد باعث بی اشتهایی می شود.

بی اشتهایی عصبی یا آنورکسیا (ANOREXIA) اختلالی است که در افراد مبتلا- معمولاً دختران جوان- تقریباً باعث ترک
کامل غذاخوردن می شود. این بیماران وسوسه غذا خوردن دارند، ولی از ترس چاق
شدن چیزی نمی خورند. برای آنها نخوردن به اندازه خوردن راحت است.

درمان بی اشتهایی

اگر
بی اشتهایی برای مدت کوتاه و به ندرت باشد، جای نگرانی ندارد. اما اگر
آخرین باری را که از غذا خوردن لذت برده اید به یاد ندارید، باید سعی کنید
عادت عادی خوردن را باز به دست آورید.

در اینجا مواردی را که برای افزایش اشتها باید به آنها توجه و عمل کنید، برایتان می گویم.

* به اندازه بخورید.

اشتهای طبیعی، غذا خوردن به اندازه ای است که وزن بدن را طبیعی نگاه دارد.

* اگر اشتهای طبیعی دارید، باید انواعی از غذاها را بخورید.

اشتهای زیاد به خوردن فقط یک نوع ماده غذا مثلاً گوشت، اشتهای طبیعی نیست.

* اگر مرتباً خود را وادار به خوردن می کنید، این هم علامت خوبی نیست.

*ویتامین بخورید.

خوردن
روزانه مکمل مولتی ویتامین و مینرال ها به بازشدن اشتهای کاهش یافته کمک
می کند و اگر کم خوردن شما باعث سوءتغذیه شده است، مصرف اضافی مواد غذایی
آسیبی به شما نمی رساند.

* گاهی در افراد مسن تر با خوردن مکمل روی (ZINC) اشتها افزایش می یابد.

درباره لزوم خوردن مکمل روی با پزشک مشورت کنید.

* داروهایتان را کنترل کنید.

درباره
احتمال اینکه نوع یا مقدار داروهای مصرفی تان باعث بی اشتهایی شده باشد
سئوال کنید. پزشک ممکن است دارو را با داروهای دیگری که اشتها را از بین
نمی برند عوض کند.

*هر چه را که دوست دارید، بخورید.

اگر
لذت غذا خوردن را از دست داده اید، برنامه غذایی خود را عوض کنید. ببینید
کدام غذاها برایتان اشتهاآور است و از آنها بخورید. اگر بستنی دوست
دارید، هرقدر که می خواهید بخورید. ما رژیم غذایی ناسالمی را توصیه نمی
کنیم، اما اگر بستنی تنها راه رساندن کالری مورد نیاز به بدن است، هر قدر
که می خواهید بخورید. هدف بالا بردن ضریب اشتها است.

* حجم غذایتان را کم کنید.

غذا را با حجم کم و دفعات بیشتر بخورید. معده شما غذای کمتر را بهتر می پذیرد.

* در طی روز آب زیاد بخورید.

اگر برنامه ورزشی تازه ای شروع کرده اید، مهم ترین نیاز شما آب است. کم آبی بدن می تواند بی اشتهایی ایجاد کند. پیش از شروع تمرین و بلافاصله بعد از آن یک لیوان آب بنوشید. به علاوه هر روز 8-6 لیوان آب بخورید.

* نزد پزشک بروید.

اگر
بعد از دو هفته اشتهای خود را باز نیافتید، برای معاینه کلی پیش پزشک
بروید. قبل از درمان باید مشکلات و بیماری های جسمانی شما تشخیص داده شود.
شاید فقط به یک دوره درمان با آنتی بیوتیک برای از بین بردن یک عفونت خفیف
نیاز داشته باشید.

* سلامت روانی خود را بیازمایید.

 اگر افسرده هستید، داروهای ضدافسردگی تجویز شده توسط پزشک اشتهای شما را برمی گرداند. با بازگشت سلامت روانی، اشتهای شما نیز بازمی گردد.

* از متخصص کمک بگیرید.

بی
اشتهایی عصبی معمولاً به درمان های خانگی جواب نمی دهد و افراد مبتلا به
آن باید در بیمارستان بستری شوند. معالجه ی آن مشکل است و نیاز به درمان
شدید روان شناختی و تغذیه ای دارد. ممکن است تغذیه اجباری از طریق تزریق
درون سیاهرگی یا لوله معده ای لازم شود.دکتر رضا آمری نیا
منبع.موسسه تبیان