شما هم حتما از این قبیل آگهی‌ های تبلیغاتی را بسیار دیده‌اید که :

"اگر
موی کافی و مناسبی در قسمت پشت‌ سر ندارید و پزشک نمی‌ تواند برای کاشت مو
از آن ناحیه مو بردارد و اگر شما را داوطلب مناسبی برای کاشت مو به شمار
نمی آورند، به هیچ وجه نگران نباشید، با کاشت موی مصنوعی می ‌توانید جوانی
و چهره دلخواه خود را به دست آورید."

بعضی ‌ها طرفدار این نوع موهای مصنوعی هستند اما کاشت آن ها عوارضی در پی دارد.

گفتگوی زیر را با دکتر نیلفروش ‌زاده متخصص پوست و مو در این خصوص بخوانید.

فکر کنم در سال 1970 برای اولین ‌بار موهای مصنوعی معرفی شدند. آیا کاشت این موها مورد تایید است؟

خیر.
موی مصنوعی محصولی است که در آسیا و چند کشور اروپایی در دسترس است. در
اغلب کشورها این روش تحریم شده است، زیرا باید با سوزن مخصوص روی سر کاشته
‌شوند و این روش از طرف اداره غذا و داروی آمریکا مورد تایید قرار نگرفته
است.

بدن بیشتر بیماران در عمل، مو را به صورت جسم خارجی از بدن
دفع می ‌کند. یکی از مشکلات و عوارض مهم کاشت این نوع موها، عفونت های
بسیار گسترده و بدی است که احتمال بروز آن وجود دارد.

در کاشت موی
مصنوعی امکان رشد مو همراه با سایر موها وجود ندارد، (در حالی که در روش
پیوند موی طبیعی این مشکل را نداریم) و اگر پوست سر نسبت به این موها
واکنش نشان دهد، باید آن ها را درآورد.

کمی درباره کاشت این موها توضیح می ‌دهید.

موهای
مصنوعی چه از نوع ساختگی مانند "مونواکریلیک"، "پلی ‌اکریلیک" و "پلی
‌استر" باشد و چه تارهای طبیعی موی انسان که اعمالی روی آن انجام شده است،
توسط وسیله ‌ای به نام "ایمپلنتر" به ‌وسیله گر‌ه‌ زدن روی سر مستقر می‌
شوند. ویژگی مثبت این روش، آسانی آن است، به طوری که می‌ توان در طول چند
روز آن را آموخت. دیگر این که بدون خونریزی انجام می ‌شود و نتیجه ‌کار را
بلافاصله می ‌توان دید.

اما در مقایسه با کاشت موی طبیعی که به‌‌ طور‌
معمول از ناحیه پشت‌ سر فرد برداشته می ‌شود، توانایی رشد را ندارد و نمی‌
توان آن را کوتاه کرد.

نظرات متفاوتی راجع به کاشت این موها وجود دارد. شما اشاره کردید اداره دارو و غذای آمریکا آن را تایید نکرده. دلیلش چه بوده است؟

بله،
اداره غذا و داروی آمریکا در سال 1983 استفاده از آن را رد کرده و اشاره
داشته که این روش، غیرواقعی و فریب‌ کارانه است و اطلاعات کافی درباره
خطرات ناشی از قرار دادن و جایگزینی فیبرهای مصنوعی مو در اختیار مردم
قرار نمی گیرد. استفاده از این تارها هیچ نتیجه مثبتی برای بهداشت عمومی
نداشته و این تارها موجب بروز بیماری یا صدمات ناشی از ناهماهنگی با بدن
انسان می ‌شوند. همان ‌طور که گفتم بدن آن را جسم خارجی می ‌داند و پس می
‌زند و همچنین به دلیل ریختن دوره‌ای تارهای مو، نیاز به جایگزینی مکرر
دارد. واکنش‌های آلرژیک و درماتیت‌های شدید، آثار تحریکی، ترس از سرطان‌ زایی بیش تحریکی گرانولوماکولر و تشکیل کیست از عوارض دیگر این روش است.

با
وجود این، سازندگان این موهای مصنوعی در حال تلاش ‌اند و کمپانی ‌های
بزرگ، محصولات خود را در اروپا و استرالیا معرفی می‌ کنند. آن ها ادعا
دارند مطالعاتی کرده اند که نزدیک دویست بیمار را طی دو سال پیگیری کردند
و پیشرفت هایی در تولید موها داشتند و عوارض کاهش یافته است. حالا هم در
لیست انتظار سازمان غذا و داروی آمریکا هستند تا بتوانند تایید بگیرند؟

بله،
ولی در حال حاضر استفاده از پیوند موهای مصنوعی در هاله ای از ابهام است و
این موضوع صحت دارد که به تازگی پیشرفت‌ هایی در این زمینه داشته اند، اما
پژوهش‌های علمی این مطلب را تایید نمی‌ کند.

به ‌طور کلی پزشکان باید
توجه داشته باشند که گر چه این روش آسان است، اما درمان استاندارد و رایجی
برای طاسی سر یا ریزش ‌مو محسوب نمی ‌شود.

نکته مهمی که در آخر
دوست دارم توجه شما را به آن جلب کنم این است که نباید این روش را نوعی
جایگزین برای کاشت موی طبیعی در کسانی که موی کافی برای پیوند ندارند، در
نظر گرفت.

همچنین این روش را نباید قبل از درمان با "ماینوکسیدیل" یا "فیناستراید" استفاده کرد.

مسئولیت این روش درمانی متوجه پزشکی است که آن را انجام می ‌دهد و به‌ طور قطع ایشان به موارد قانونی انجام این عمل واقف هستند.

منبع.موسسه تبیان