بازدید امروز : 286
بازدید دیروز : 54
کل بازدید : 107794
کل یادداشتها ها : 453
دو
روش دارویی و فیزیکی داریم. بحث دارویی که کاملاً تخصصی است و به گفتن آن
نیازی نیست. اما درمان فیزیکی شامل استفاده از تیغ، کندن موها
(اپیلاسیون)، کم رنگ کردن (دکلره)، الکترولیز (سوزاندن ریشه ی موها)،
لیزردرمانی است. در ضمن، به خانم های چاق توصیه می شود که وزن خود را متعادل نگه دارند، چون یکی از عوامل شایع پرمویی چاقی است.
چند
تار موی اضافی در ناحیه ی چانه یا سبیل زنان هیرسوتیسم نیست. این موها را
به روش فیزیکی می شود از بین برد و جای نگرانی ندارد. در صورت مشاهده ی
موهای ضخیم و تیره در قسمت هایی مثل کمر، سینه، پاها، زیر گردن، ران و ...
، با مراجعه به پزشک و انجام آزمایشات هورمونی و سونوگرافی و... بیماری را
کشف و درمان را آغاز کنید.
اگر
فردی زمینه ی ابتلا به پرمویی را نداشته باشد، به هیچ شکلی دچار هیرسوتیسم
نمی شود. پس برای تمیز کردن موهای بدن و صورت این روش ها قابل استفاده
است. در صورت ناراضی بودن، ممکن است شخص نیاز به درمان داشته باشد که باید
پزشک متخصص غدد یا پوست یا زنان راه درستی به او نشان دهد.
البته گاهی درمان دارویی به تنهایی اثر نمی کند و شخص باید هم زمان از روش لیزر و الکترولیز هم استفاده کند.
به
افرادی که با رشد طبیعی موهای بدن مواجه اند، تراشیدن موها یا کندن با
موچین و بند انداختن یا دکلره (بور کردن مو) را توصیه می کنم که راحت و کم
خرج تر است.
استفاده از موم و کرم های موبر هم روش های مناسبی است که برای بدن ضرری ندارد.
گاهی
رشد موها به قدری سریع می شود که با این راه ها نمی توان ظاهر زنانه را
حفظ کرد که در این صورت الکترولیز و لیزر(درمان فیزیکی) را پیشنهاد می دهم.
در
الکترولیز، سوزنِِ ریزی را وارد ریشه ی مو می کنند و آن را می سوزانند.
این کار دردناک و وقت گیر است و اگر بهداشت رعایت نشود و فرد درمان گر از
سوزن یک بار مصرف استفاده نکند، خطر عفونت و هپاتیت و حتی ایدز را
ایجاد می کند. علاوه بر آن، الکترولیز بسیار کند پیش می رود و با سریع
ترین دست، در هر مرحله، 30 درصد موها می سوزد و فرد باید برای سوزاندن
محیط کوچکی مثل چانه بارها مراجعه کند. در افراد هیرسوت، چون رشد موها
زیاد و سریع است، تقریباً درمان آن چند سال طول می کشد و این طولانی شدن و
تکرار الکترولیز خطر ایجاد "اسکار"یا "زخم روی پوست" را دارد، یعنی این که
در محل سوزاندن ریشه ی مو جای سوزن ها می ماند که به یک دستی و زیبایی
پوست لطمه می زند.
روش لیزری عوارض کمتری دارد. پس از اتمام کار هم
لازم است فرد سالی یک بار توسط متخصص لیزر درمانی تحت معاینه و درمان قرار
گیرد تا از رشد موهای جدید جلوگیری شود.
لیزر
درمانی هم در چند مرحله انجام می شود و ممکن است پوست فرد را بسوزاند که
به دنبال آن عفونت ایجاد شود و در محل سوختگی، لکه روی پوست بماند. این
مسئله بسیار کم اتفاق می افتد.
عوارض لیزر از الکترولیز و حتی داروهای ضد هیرسوتیسم، بسیار کم تر است.
اشکال بزرگ لیزر را هزینه ی بالای آن می دانم. چون دستگاه های لیزری گران قیمت است و نگه داری از آن ها هم پرهزینه است.
قیمت آن، بسته به وسعت و اندازه ای که لیزری می شود، تفاوت دارد. برای مثال قیمت لیزر کردن چانه برابر با قیمت کل نواحی صورت می شود.
تا
جایی که من اطلاع دارم مراکز دولتی هنوز دستگاه هایی برای درمان هیرسوتیسم
راه اندازی نکرده اند و لیزر درمانی فقط در مراکز خصوصی انجام می شود که
با ارز بالا دستگاه را وارد می کنند و هزینه ی بالایی را متقبل می شوند.
FOOD AND DRUG ADMINISTRATION
منبع.موسسه تبیان
شانه...