سه تن از اعضای فعال انجمن نجوم تبیان برای
رؤیت هلال ماه صفر 1430 به رصدخانه ی دانشگاه علوم حدیث درحاشیه ی حرم
مطهر حضرت عبدالعظیم شهر ری رفته بودند. گزارش این رصد را از زبان آقای
محسن خسروجردی بخوانید:

هلالی به نازکی نخ!

کشف
آسمان بالای سرم همیشه برای من  مهم و حیاتی بوده است، آسمانی که پر از
راز و رمز و دنیایی پر از مسئله های حل نشده است، جایی که هر چه به آن
نزدیک تر می شویم آثار نهان تری را در آن می یابیم .

سر ساعت 15
طبق قرار قبلی در ایستگاه شهر ری حاضر بودم برای اولین بار، اول شده بودم،
هنوز کسی نیامده بود، حس و حال عجیبی داشتم. همیشه به این اعتقاد دارم که
آدم به چیزهایی که می خواهد می رسد حداقل به این نکته پی بردم که چیزهایی
که می خواهیم به صورت فرصت هر چند وقت یکبار ظاهر می شوند و باید در هنگام
ظهور، آنها را شکار کرد! مثل کار رصد گران که ماه و اجرام آسمان را در یک
نگاه باید شکار کنند.

افکار را در هم می بافتم، هر بار که انسانها
به قصد خروج به سمت در هجوم می آوردند به چهره های تک تکشان چشم می دوختم
که شاید دوستان آمده باشند. مهدی سلحشور اولین نفری بود که طلوع کرد و بعد
از او آقای محرم پور نیز آمد. ساعتی منتظر ماندیم تا دوستان دیگر هم
بیایند، ولی چون ممکن بود ماه هر چه زودتر ظاهر شود به سرعت به طرف رصد
خانه حرکت کردیم .

دانشگاه
علوم و حدیث با پشت بام نجومی اش خاطره ای خوش در ذهن من شد. وارد طبقه ی
دوم شدیم و بعد از گفت و گو با مسئول آن قسمت به طبقه ی بالا هدایت شدیم ،
و حال پشت بام دانشگاه !!!

هوا روشن بود و خورشید هنوز در حال حکم فرمایی ...   

ماه
قرار بود نیم ساعت تا چهل و پنج دقیقه مشاهده شود، ولی آسمان علی رغم صافی
اش ، غبار فراوانی داشت و ممکن بود از نگاه تیز رصد گران فرار کند و
شکارچیان آسمان  آن را نتوانند بگیرند.  

درست زمانی که مؤذن نوای
حی علی خیر العمل را می خواند، هلال ماه رصد شد. سپس من و دوستانم بوسیله
ی دوربین دوچشمی و بعد بدون دوربین هلال زیبای ماه صفر را دیدیم. بسیار
هیجان انگیز و زیبا بود. بوسیله ی دوربین موبایل عکسهایی از ماه گرفته
ایم، که علی رغم تصور ما بسیار خوب از آب در آمده اند.             

           

از همه ی عزیزان و مسئولان رصد خانه ی شهر ری ممنونیم که این امکانات را در اختیارمان قرار دادند .

تألیف:

محسن خسروجردی

ویرایش:

ا.م.گمینی

منبع.موسسه تبیان